مهم ترین اجزای سازنده ی چسب ها عبارتند از:

جزء پایه: یک پلیمر مصنوعی یا طبیعی است و خاصیت چسبندگی را در چسب ایجاد می کند؛ بنابراین عامل اصلی و تعیین کننده در استحکام اتصال چسبی است. به طور کلی این پلیمر را به سه دسته ی خطی، شاخه دار و شبکه ای تقسیم می کنند.

حلال (رقیق کننده): که نقش تنظیم و کنترل گرانروی چسب را دارد. چسب باید غلظت و گرانروی مناسب داشته باشد تا یک پوشش نازک و یکنواخت در سطح قطعه ایجاد کند. تعداد زیادی از مواد آلی از جمله کتون ها، استرها و هیدروکربن های کلردار می توانند به عنوان حلال در چسب ها به کار روند.

تثبیت کننده یا سفت کننده: ماده ای است که سبب تثبیت چسب بعد از قرار گرفتن روی سطح می شود. سفت کننده با جزء پایه ی چسب واکنش می دهد و آن را به ماده ای سخت تبدیل می کند. برای تسریع در انجام این واکنش شیمیایی موادی به عنوان کاتالیزگر به ترکیب چسب اضافه می شوند. برای مثال چسب های دارای رزین اپوکسی توسط یک آمین ساده سفت می شوند. اسیدها، بازها، نمک ها و پراکسیدها می توانند در این چسب ها به عنوان کاتالیزگر سرعت سفت شدن را افزایش دهند.

بازدارنده و کند کننده: موادی هستند که بسته به نیاز به چسب اضافه می شوند تا سرعت عمل تثبیت را تنظیم نمایند. بازدارنده ها عمل سفت شدن را متوقف و کند کننده ها آن را آهسته می کنند. بدیهی است قبل از مصرف چسب و پخش شدن کامل آن روی سطح باید از سفت شدن آن جلوگیری کرد. به همین دلیل به هنگام انبار کردن چسب باید از بازدارنده ها استفاده کرد. همچنین اگر پخش کردن چسب روی سطوح مورد نظرزمان بر باشد از کند کننده ها استفاده می کنند.

اصلاح کننده ها: مواد گوناگونی هستند که از نظر شیمیایی با جزء پایه واکنش نمی دهند بنابراین هر یک خواص معینی را در چسب ایجاد می کنند. این مواد شامل نرم کننده، پرکننده، تینر، خیس کننده، ضد کف و افزاینده ی گرانروی می باشند و هر کدام به منظوری خاص به چسب افزوده می شوند.

((نرم کننده ها)) مقاومت چسب را در برابر ضربه افزایش داده از پوسته ای شدن آن جلوگیری می کنند. ((پرکننده ها)) مواد غیرچسبی و ارزان قیمتی هستند که قیمت چسب را کاهش می دهند و علاوه برآن، می توانند دوام، استحکام و قدرت پیوند چسب با سطح را افزایش دهند. سیلیکا (سیلیس طبیعی، SiO2 )، آلومینا (آلومین طبیعی، Al2O3)، اکسید تیتانیم، پودر فلز و الیاف شیشه (فایبر گلاس) نمونه هایی از مواد پر کننده هستند. ((تینرها)) عموما مایعات فراری هستند که با اضافه شدن به چسب سبب پایداری و خواص آن می شوند. ((خیس کننده ها)) سطح تماس چسب با جسم را افزایش می دهند، به عبارت بهتر سبب می شوند که چسب کاملا در سطح جسم پخش شود. ((ضد کف ها)) موادی هستند که از کف کردن و تشکیل حباب به هنگام استفاده از چسب جلوگیری می کنند. ((افزاینده های گرانروی)) موادی هستند که به مقدار کم به چسب اضافه می شوند تا گرانروی آن را افزایش دهند. در مواردی با افزایش گرانروی چسب، امکان رقیق کردن آن با آب یا حلال های ارزان امکان پذیر می شود. بدین ترتیب قیمت چسب کاهش خواهد یافت.

مطالب مرتبط